-
1 absurdity
( plural absurdities) noun meningsløshed; urimelighed* * *( plural absurdities) noun meningsløshed; urimelighed -
2 absurdity
( plural absurdities) noun absurdidad, absurdotr[əb'sɜːdɪtɪ]noun (pl absurdities)1 disparate nombre masculino1) : absurdo m2) nonsense: disparate m, despropósito mn.• absurdidad s.f.• absurdo s.m.• adefesio s.m.• despropósito s.m.• dislate s.m.• disparate s.m.• esperpento s.m.• irracionalidad s.f.• majadería s.f.• patarata s.f.• ridiculez s.f.əb'sɜːrdəti, əb'sɜːdəti[ǝb'sǝːdɪtɪ]N1) (=quality) lo absurdo2) (=act of madness) locura f, disparate mit would be an absurdity to try — sería una locura or un disparate intentarlo
* * *[əb'sɜːrdəti, əb'sɜːdəti] -
3 absurdity
nounAbsurdität, die* * *( plural absurdities) noun die Absurdität* * *ab·surd·ity[əbˈzɜ:dəti, -ˈsɜ:-, AM -ˈsɜ:rdət̬i, -ˈzɜ:r-]nthe \absurdity of the situation das Absurde an der Situationto be an \absurdity absurd sein* * *[əb'sɜːdItɪ]nAbsurde(s) nt no pl (of an +dat); (thing etc also) Absurdität f* * *1. Absurdität f (auch Handlung etc), Sinnlosigkeit f, Widersinnigkeit f: → academic.ru/60971/reduce">reduce A 92. Unsinnigkeit f, Albernheit f, Lächerlichkeit f* * *nounAbsurdität, die* * *n.Absurdität f.Albernheit f.Lächerlichkeit f.Sinnwidrigkeit f. -
4 absurdity
( plural absurdities) noun neumnost* * *[əbsɜ:diti]nounnesmiselnost, neumnost, smešnost, neslanost -
5 absurdity
( plural absurdities) noun urimelighet, absurditetsubst. \/əbˈsɜːdətɪ\/ eller absurdnessurimelighet, absurditetthe absurdity of (something) det urimelige i (noe) -
6 absurdity
( plural absurdities) noun fáránleiki -
7 absurdity
-
8 absurdity
-
9 absurdity
( plural absurdities) noun absurdas, nesąmonė -
10 absurdity
-
11 absurdity
( plural absurdities) noun nezmysel* * *• hlúpost• bláznivá vec• absurdita• absurdnost• nemožnost• nezmyselnost• nezmysel -
12 absurdity
( plural absurdities) noun absurditate -
13 absurdity
( plural absurdities) noun παραλογισμός -
14 absurdity
( plural absurdities) noun absurdité -
15 absurdity
( plural absurdities) noun absurdo -
16 absurdity
-
17 absurdity
n. anlamsızlık, saçmalık, mantıksızlık* * *1. anlamsızlık 2. saçmalık* * *( plural absurdities) noun saçmalık, gülünçlük, anlaşılmazlık -
18 absurdity
• nurinkurisuus• järjettömyys• tyhmyys• hullunkurisuus• päättömyys• mielettömyys• mahdottomuus* * *( plural absurdities) noun mielettömyys -
19 absurdity
[əb'sɜːdətɪ]nome assurdità f.* * *( plural absurdities) noun assurdità* * *absurdity /əbˈsɜ:dətɪ/n. [uc]assurdità.* * *[əb'sɜːdətɪ]nome assurdità f. -
20 absurdity
- 1
- 2
См. также в других словарях:
absurd — adjective highly unreasonable, illogical, or inappropriate. Derivatives absurdity noun (plural absurdities). absurdly adverb Origin C16: from L. absurdus out of tune , hence irrational ; related to surdus deaf, dull … English new terms dictionary
absurd */ — UK [əbˈsɜː(r)d] / US [əbˈsɜrd] / US [əbˈzɜrd] adjective 1) completely stupid, unreasonable, or impossible to believe She makes the most absurd claims about her past achievements. it is absurd to do something: It s completely absurd to suggest… … English dictionary
absurdity — /əbˈsɜdəti/ (say uhb serduhtee), / ˈzɜd / (say zerd ) noun (plural absurdities) 1. the state or quality of being absurd. 2. something absurd …
Demiurge — Part of a series on God General conceptions … Wikipedia
Risible — Ris i*ble, a. [F., fr. L. risibilis, fr. ridere, risum, to laugh. Cf. {Ridiculous}.] 1. Having the faculty or power of laughing; disposed to laugh. [1913 Webster] Laughing is our busines, . . . it has been made the definition of man that he is… … The Collaborative International Dictionary of English
Risibleness — Risible Ris i*ble, a. [F., fr. L. risibilis, fr. ridere, risum, to laugh. Cf. {Ridiculous}.] 1. Having the faculty or power of laughing; disposed to laugh. [1913 Webster] Laughing is our busines, . . . it has been made the definition of man that… … The Collaborative International Dictionary of English
Risibly — Risible Ris i*ble, a. [F., fr. L. risibilis, fr. ridere, risum, to laugh. Cf. {Ridiculous}.] 1. Having the faculty or power of laughing; disposed to laugh. [1913 Webster] Laughing is our busines, . . . it has been made the definition of man that… … The Collaborative International Dictionary of English
im|pro|pri|e|ty — «IHM pruh PRY uh tee», noun, plural ties. 1. a lack of propriety; quality of being improper. 2. improper conduct. 3. an improper act, expression, etc.: »Using “learn” to mean “teach” is an impropriety. Every language has likewise its… … Useful english dictionary